Zondag 24 december 1944
Al vroeg in de morgen werd ik met een raar gevoel in mijn maag wakker, wat me noodzaakte naar een afgeschoten deel van het hok te gaan. Een paar uur later ben ik nog wel opgestaan, maar voelde me knap misselijk, zodat ik maar weer in bed gekropen ben. Het vele eten van de vorige dag had mijn maag niet meer kunnen verwerken. Het parool was nu: vasten, rusten en slapen. De rest ging naar de kerk, waarna koffie werd gedronken en gegeten. Wat speet mij dat, dat ik er niets van kon gebruiken, want Gels had heerlijke pudding met slagroom. Trouwens, het hele maal was uitmuntend volgens Wim. Omke Jan vond het trouwens niet zo erg dat ik niet mee-at, want de pudding ging schoon op.
Na de middagkerk voelde ik me echter weer zo goed dat ik uit bed kwam. Dominee Van Veen kwam op de thee, die ook nieuwsgierig was naar onze reis en de toestanden in Holland. Bovendien kregen we nog bezoek van een ondergedoken kapitein met zijn vrouw, die bij juffrouw Rietveld te “gast” waren.
We lieten de heren van onze inlandse tabak opsteken, waarvan we heel wat hadden meegenomen om als ruilmiddel te gebruiken. Bovendien had ik nog een pakje of tien “Beka”-shag meegenomen, die ik van mijn bonnen opgespaard had. Ik had me namelijk voorgenomen tot het eind van de oorlog niet meer te roken, en ik gaf hetgeen ik op de bonnen kreeg aan Moeder, die het nogal eens gebruikte om er slaolie voor te ruilen.
Nadat we gegeten hadden, waar ik ook weer aan deelgenomen had, gingen we al gauw weer naar bed. Dat bracht de boerderij met zich mee: laat eten, vanwege het melken, en vroeg naar bed, om ’s morgens weer op tijd present te zijn. Voordat we naar bed gingen, bracht Jilles nog even het laatste nieuws. Waar hij dat vandaan haalde, vertelde hij ons niet; dat wist zelfs Omke Jan niet. Hij vertelde dat het initiatief weer in handen van de geallieerden was en dat Von Rundstedt in de Ardennen tot staan gebracht was. De Moffen zouden dus niet met Kerstmis in Parijs zijn, zoals ze in Sassenheim gebluft hadden. Ze hadden gehoopt op hun vliegende bommen en hun geheime wapens. Het bleek nu echter dat het voor hen verloren was.